Tuna fried rice: eigenlijk een soort nasi met rijst, maar dat mag je zo eigen niet noemen. Maar ik doe het nu toch even om duidelijk te maken wat we hier voor ons hebben. Ik at begin dit jaar voor het eerst tuna fried rice tijdens mijn rondreis door Thailand en ik was verbaasd over hoe zo’n eenvoudig gerecht zo smaakvol kan zijn. De Aziatische keuken is fantastisch, maar recepten hebben vaak lange ingrediëntenlijsten met veel kruiden, specerijen en andere toevoeging. Een klassieke fried rice heeft dat niet: je gebruikt eigenlijk alleen ketjap en sojasaus. Ik voeg daar nog een beetje vissaus aan toe voor een lekkere smaak, maar dit kan je natuurlijk weglaten. Bij de vega variant heb je dit sowieso niet nodig.
Wat is fried rice?
Fried rice is een populair Aziatisch gerecht dat bestaat uit gekookte (afgekoelde) rijst die in een wok wordt gebakken met diverse ingrediënten zoals groenten, eieren, vlees, vis of tofu. Het gerecht is ontstaan als een manier om restjes rijst en andere ingrediënten op een smakelijke manier te hergebruiken. De basis van fried rice is simpel: gekookte rijst wordt op hoog vuur gebakken met aromaten zoals knoflook, gember en ui, en daarna gemengd met smaakmakers zoals sojasaus, vissaus of oestersaus. Vaak worden er ook eieren aan toegevoegd voor extra smaak en textuur. Er zijn talloze variaties van fried rice, afhankelijk van de regio en persoonlijke voorkeuren. In China heb je bijvoorbeeld Yangzhou fried rice, terwijl je in Indonesië nasi goreng vindt. Fried rice is geliefd om zijn veelzijdigheid, snelle bereiding en het vermogen om smaakvol en voedzaam te zijn, zelfs met eenvoudige ingrediënten.
Verschil nasi en fried rice
Hoewel nasi en fried rice op het eerste gezicht vergelijkbaar lijken, zijn er duidelijke verschillen tussen de twee. “Fried rice” is een algemene verzamelterm voor rijst die wordt gebakken met verschillende ingrediënten, variërend van groenten en ei tot vlees en zeevruchten, en wordt wereldwijd gegeten, vooral in China en Zuidoost-Azië. Het gerecht is eenvoudig en aanpasbaar, waarbij sojasaus en andere smaakmakers de rijst op smaak brengen.
Nasi goreng daarentegen is een specifiek Indonesisch gerecht en betekent letterlijk “gebakken rijst” in het Indonesisch en Maleis. Het onderscheidt zich door het gebruik van zoete ketjap manis, sambal, en soms trassi (gefermenteerde garnalenpasta), wat het een unieke, diepe smaak en een karakteristieke donkerdere kleur geeft. Vaak wordt nasi goreng geserveerd met bijgerechten zoals een gebakken ei, saté, kroepoek, of augurk. Kortom, hoewel nasi goreng een soort fried rice is, heeft het zijn eigen unieke smaakprofiel en culturele achtergrond.
Tuna fried rice
Tuna fried rice heeft zijn oorsprong in Zuidoost-Azië, waar gebakken rijst een populaire manier is om restjes rijst en ingrediënten te gebruiken. Dit gerecht is echter niet gebonden aan één specifieke cultuur of regio; het is een creatie die voortkomt uit de behoefte aan een snelle, voedzame maaltijd. Met de beschikbaarheid van ingeblikte tonijn wereldwijd, is tuna fried rice een moderne variatie die het gemak van ingeblikte vis combineert met de traditionele bereidingswijze van fried rice. In veel landen, zoals de Filipijnen en Thailand, wordt gebakken rijst aangepast aan lokale smaken en ingrediënten. Tuna fried rice is hier een voorbeeld van: de combinatie van tonijn met rijst en smaakmakers zoals sojasaus of sambal weerspiegelt de veelzijdigheid van dit gerecht. Het is populair geworden vanwege de eenvoudige bereiding, voedzaamheid en het feit dat het gemakkelijk kan worden aangepast aan persoonlijke smaak en ingrediënten die voorhanden zijn.
Meer inspiratie uit Thailand
Ik heb naar aanleiding van mijn reis meer recepten gemaakt van gerechten die ik daar heb gegeten. Probeer ook eens mijn versie van de Pad Thai met kip en de Panang curry met kip en rijst.
Geef een reactie